Tanach o HaMaszijah
Musi wypełnić się wszystko, co o Mnie napisano w Prawie Mojżeszowym, w Prorokach i w Psalmach
“31 Oto dni idą, mówi JHWH, których uczynię z domem Izraelskim i z domem Judzkim przymierze nowe;
32. Nie takie przymierze, jakiem uczynił z ojcami ich w on dzień, któregom ich ujął za rękę ich, abym ich wywiódł z ziemi Egipskiej; albowiem oni przymierze moje wzruszyli, chociażem Ja był małżonkiem ich, mówi JHWH.”
Jeremiasza 31:31 [BG]
יְשַׁעְיָהוּ / Jeszajahu 53
מִי הֶאֱמִין לִשְׁמֻעָתֵנוּ וּזְרוֹעַ יְהוָה עַל־מִי נִגְלָתָה׃ 2 וַיַּעַל כַּיּוֹנֵק לְפָנָיו וְכַשֹּׁרֶשׁ מֵאֶרֶץ צִיָּה לֹא־תֹאַר לוֹ וְלֹא הָדָר וְנִרְאֵהוּ וְלֹא־מַרְאֶה וְנֶחְמְדֵהוּ׃ 3 נִבְזֶה וַחֲדַל אִישִׁים אִישׁ מַכְאֹבוֹת וִידוּעַ חֹלִי וּכְמַסְתֵּר פָּנִים מִמֶּנּוּ נִבְזֶה וְלֹא חֲשַׁבְנֻהוּ׃ 4 אָכֵן חֳלָיֵנוּ הוּא נָשָׂא וּמַכְאֹבֵינוּ סְבָלָם וַאֲנַחְנוּ חֲשַׁבְנֻהוּ נָגוּעַ מֻכֵּה אֱלֹהִים וּמְעֻנֶּה׃ 5 וְהוּא מְחֹלָל מִפְּשָׁעֵנוּ מְדֻכָּא מֵעֲוֹנֹתֵינוּ מוּסַר שְׁלוֹמֵנוּ עָלָיו וּבַחֲבֻרָתוֹ נִרְפָּא־לָנוּ׃ 6 כֻּלָּנוּ כַּצֹּאן תָּעִינוּ אִישׁ לְדַרְכּוֹ פָּנִינוּ וַיהוָה הִפְגִּיעַ בּוֹ אֵת עֲוֹן כֻּלָּנוּ׃ 7 נִגַּשׂ וְהוּא נַעֲנֶה וְלֹא יִפְתַּח־פִּיו כַּשֶּׂה לַטֶּבַח יוּבָל וּכְרָחֵל לִפְנֵי גֹזְזֶיהָ נֶאֱלָמָה וְלֹא יִפְתַּח פִּיו׃ 8 מֵעֹצֶר וּמִמִּשְׁפָּט לֻקָּח וְאֶת־דּוֹרוֹ מִי יְשׂוֹחֵחַ כִּי נִגְזַר מֵאֶרֶץ חַיִּים מִפֶּשַׁע עַמִּי נֶגַע לָמוֹ׃ 9 וַיִּתֵּן אֶת־רְשָׁעִים קִבְרוֹ וְאֶת־עָשִׁיר בְּמֹתָיו עַל לֹא־חָמָס עָשָׂה וְלֹא מִרְמָה בְּפִיו׃ 10 וַיהוָה חָפֵץ דַּכְּאוֹ הֶחֱלִי אִם־תָּשִׂים אָשָׁם נַפְשׁוֹ יִרְאֶה זֶרַע יַאֲרִיךְ יָמִים וְחֵפֶץ יְהוָה בְּיָדוֹ יִצְלָח׃ 11 מֵעֲמַל נַפְשׁוֹ יִרְאֶה יִשְׂבָּע בְּדַעְתּוֹ יַצְדִּיק צַדִּיק עַבְדִּי לָרַבִּים וַעֲוֹנֹתָם הוּא יִסְבֹּל׃ 12 לָכֵן אֲחַלֶּק־לוֹ בָרַבִּים וְאֶת־עֲצוּמִים יְחַלֵּק שָׁלָל תַּחַת אֲשֶׁר הֶעֱרָה לַמָּוֶת נַפְשׁוֹ וְאֶת־פֹּשְׁעִים נִמְנָה וְהוּא חֵטְא־רַבִּים נָשָׂא וְלַפֹּשְׁעִים יַפְגִּיעַ׃
JHWH zbawicielem / Izajasza 53
1 Kto uwierzył wieści naszej, a ramię Pana komu się objawiło? 2 Wyrósł bowiem przed nim jako latorośl i jako korzeń z suchej ziemi. Nie miał postawy ani urody, które by pociągały nasze oczy, i nie był to wygląd, który by nam się mógł podobać. 3 Wzgardzony był i opuszczony przez ludzi, mąż boleści, doświadczony w cierpieniu jak ten, przed którym zakrywa się twarz, wzgardzony tak, że nie zważaliśmy na niego. 4 Lecz on nasze choroby nosił, nasze cierpienia wziął na siebie. A my mniemaliśmy, że jest zraniony, przez Boga zbity i umęczony. 5 Lecz on zraniony jest za występki nasze, starty za winy nasze. Ukarany został dla naszego zbawienia, a jego ranami jesteśmy uleczeni. 6 Wszyscy jak owce zbłądziliśmy, każdy z nas na własną drogę zboczył, a Pan jego dotknął karą za winę nas wszystkich. 7 Znęcano się nad nim, lecz on znosił to w pokorze i nie otworzył swoich ust, jak jagnię na rzeź prowadzone i jak owca przed tymi, którzy ją strzygą, zamilkł i nie otworzył swoich ust. 8 Z więzienia i sądu zabrano go, a któż o jego losie pomyślał? Wyrwano go bowiem z krainy żyjących, za występek mojego ludu śmiertelnie został zraniony. 9 I wyznaczono mu grób wśród bezbożnych i wśród złoczyńców jego mogiłę, chociaż bezprawia nie popełnił ani nie było fałszu na jego ustach. 10 Ale to Panu upodobało się utrapić go cierpieniem. Gdy złoży swoje życie w ofierze, ujrzy potomstwo, będzie żył długo i przez niego wola Pana się spełni. 11 Za mękę swojej duszy ujrzy światło i jego poznaniem się nasyci. Sprawiedliwy mój sługa wielu usprawiedliwi i sam ich winy poniesie. 12 Dlatego dam mu dział wśród wielkich i z mocarzami będzie dzielił łupy za to, że ofiarował na śmierć swoją duszę i do przestępców był zaliczony. On to poniósł grzech wielu i wstawił się za przestępcami.
“30. Gdy Filip podbiegł tam, usłyszał, że Etiopczyk czyta z Jesza’jahu proroka. “Czy rozumiesz, co czytasz?” – zapytał.
31. “Jak mam rozumieć – odparł – skoro mi nikt nie wyjaśni?” I zaprosił Filipa, żeby wspiął się i usiadł przy nim.
32. A czytał z tego oto fragmentu Tanach: “Był On jak owca na rzeź prowadzona, jak baranek milczący przed tym, który go strzyże – ust nie otwiera.
33. Upokorzono Go i sprawiedliwości Mu odmówiono. Któż opowie o potomkach Jego, skoro życie Jego zostało zabrane z ziemi?”.
34. Rzekł eunuch do Filipa: “Mam do ciebie pytanie: czy prorok mówi o sobie, czy o kimś innym?”.
35. I Filip zaczął mówić – wychodząc od tego fragmentu, przeszedł do opowiedzenia mu Dobrej Nowiny o Jeszui.”
Dzieje apostolskie 8:30-35 [KŻNT]
יְשַׁעְיָהוּ / Jeszajahu 61
רוּחַ אֲדֹנָי יְהוִה עָלָי יַעַן מָשַׁח יְהוָה אֹתִי לְבַשֵּׂר עֲנָוִים שְׁלָחַנִי לַחֲבֹשׁ לְנִשְׁבְּרֵי־לֵב לִקְרֹא לִשְׁבוּיִם דְּרוֹר וְלַאֲסוּרִים פְּקַח־קוֹחַ׃ 2 לִקְרֹא שְׁנַת־רָצוֹן לַיהוָה וְיוֹם נָקָם לֵאלֹהֵינוּ לְנַחֵם כָּל־אֲבֵלִים׃ 3 לָשׂוּם לַאֲבֵלֵי צִיּוֹן לָתֵת לָהֶם פְּאֵר תַּחַת אֵפֶר שֶׁמֶן שָׂשׂוֹן תַּחַת אֵבֶל מַעֲטֵה תְהִלָּה תַּחַת רוּחַ כֵּהָה וְקֹרָא לָהֶם אֵילֵי הַצֶּדֶק מַטַּע יְהוָה לְהִתְפָּאֵר׃ 4 וּבָנוּ חָרְבוֹת עוֹלָם שֹׁמְמוֹת רִאשֹׁנִים יְקוֹמֵמוּ וְחִדְּשׁוּ עָרֵי חֹרֶב שֹׁמְמוֹת דּוֹר וָדוֹר׃ 5 וְעָמְדוּ זָרִים וְרָעוּ צֹאנְכֶם וּבְנֵי נֵכָר אִכָּרֵיכֶם וְכֹרְמֵיכֶם׃ 6 וְאַתֶּם כֹּהֲנֵי יְהוָה תִּקָּרֵאוּ מְשָׁרְתֵי אֱלֹהֵינוּ יֵאָמֵר לָכֶם חֵיל גּוֹיִם תֹּאכֵלוּ וּבִכְבוֹדָם תִּתְיַמָּרוּ׃ 7 תַּחַת בָּשְׁתְּכֶם מִשְׁנֶה וּכְלִמָּה יָרֹנּוּ חֶלְקָם לָכֵן בְּאַרְצָם מִשְׁנֶה יִירָשׁוּ שִׂמְחַת עוֹלָם תִּהְיֶה לָהֶם׃ 8 כִּי אֲנִי יְהוָה אֹהֵב מִשְׁפָּט שֹׂנֵא גָזֵל בְּעוֹלָה וְנָתַתִּי פְעֻלָּתָם בֶּאֱמֶת וּבְרִית עוֹלָם אֶכְרוֹת לָהֶם׃ 9 וְנוֹדַע בַּגּוֹיִם זַרְעָם וְצֶאֱצָאֵיהֶם בְּתוֹךְ הָעַמִּים כָּל־רֹאֵיהֶם יַכִּירוּם כִּי הֵם זֶרַע בֵּרַךְ יְהוָה׃
10
שׂוֹשׂ אָשִׂישׂ בַּיהוָה תָּגֵל נַפְשִׁי בֵּאלֹהַי כִּי הִלְבִּישַׁנִי בִּגְדֵי־יֶשַׁע מְעִיל צְדָקָה יְעָטָנִי כֶּחָתָן יְכַהֵן פְּאֵר וְכַכַּלָּה תַּעְדֶּה כֵלֶיהָ׃ 11 כִּי כָאָרֶץ תּוֹצִיא צִמְחָהּ וּכְגַנָּה זֵרוּעֶיהָ תַצְמִיחַ כֵּן אֲדֹנָי יְהוִה יַצְמִיחַ צְדָקָה וּתְהִלָּה נֶגֶד כָּל־הַגּוֹיִם׃
JHWH jest zbawieniem / Izajasza 61
1 Duch Wszechmocnego, Pana nade — mną, gdyż Pan namaścił mnie, abym zwiastował ubogim dobrą nowinę; posłał mnie, abym opatrzył tych, których serca są skruszone, abym ogłosił jeńcom wyzwolenie, a ślepym przejrzenie, 2 Abym ogłosił rok łaski Pana i dzień pomsty naszego Boga, abym pocieszył wszystkich zasmuconych, 3 Abym dał płaczącym nad Syjonem zawój zamiast popiołu, olejek radości zamiast szaty żałobnej, pieśń pochwalną zamiast ducha zwątpienia. I będą ich zwać dębami sprawiedliwości, szczepem Pana ku jego wsławieniu. 4 I odbudują starodawne ruiny, podźwigną opustoszałe osiedla przodków, odnowią zburzone miasta, osiedla opustoszałe od wielu pokoleń. 5 I stawią się obcy, aby paść wasze owce, a cudzoziemcy będą waszymi oraczami i winiarzami. 6 A wy będziecie nazwani kapłanami Pana, sługami naszego Boga mianować was będą; z bogactw pogan będziecie korzystać, a ich sławą będziecie się chełpić. 7 Za to, że hańba ich była podwójna, a zniewaga i oplwanie były ich udziałem, dlatego odziedziczycie podwójną cząstkę w swoim kraju i wieczna radość będzie waszym udziałem, 8 Bo Ja, Pan, który miłuję prawo i nienawidzę zbrodniczego łupiestwa, dam im słuszną nagrodę i zawrę z nimi wieczne przymierze. 9 Ich ród będzie znany wśród narodów, a ich potomstwo wśród ludów; wszyscy, którzy ich ujrzą, uznają ich za ród błogosławiony przez Pana. 10 Bardzo się będę radował z Pana, weselić się będzie moja dusza z mojego Boga, gdyż oblókł mnie w szaty zbawienia, przyodział mnie płaszczem sprawiedliwości jak oblubieńca, który wkłada zawój jak kapłan, i jak oblubienicę, która zdobi się we własne klejnoty. 11 Bo jak ziemia wydaje swoją roślinność i jak w ogrodzie kiełkuje to, co w nim zasiano, tak Wszechmocny Pan rozkrzewi sprawiedliwość i chwałę wobec wszystkich narodów.
“16. A gdy udał się do Naceret, gdzie się wychował, w Szabbat jak zwykle poszedł do synagogi. Powstał, aby czytać,
17. i dano Mu zwój z prorokiem Jesza’jahu. Rozwijając zwój, znalazł miejsce, gdzie napisano:
18. “Duch Adonai jest nade mną, dlatego namaścił mnie, abym zwiastował Dobrą Nowinę ubogim, posłał mnie, abym głosił wolność uwięzionym i odnowił wzrok ślepych, abym uwolnił tych, którzy są uciśnieni,
19. abym ogłaszał rok łaski Adonai”.
20. Zwinąwszy zwój i oddawszy go szammaszowi, usiadł, a wszyscy w synagodze utkwili w Nim wzrok.
21. Zaczął do nich mówić: “Dziś, tak jak słyszeliście w czytaniu, wypełnił się ten fragment Tanach!”.”
Ewangelia wg. Łukasza 4:16-21 [KŻNT]
יִרְמְיָהוּ / Jirmejahu 31:30-35
30 הִנֵּה יָמִים בָּאִים נְאֻם־יְהוָה וְכָרַתִּי אֶת־בֵּית יִשְׂרָאֵל וְאֶת־בֵּית יְהוּדָה בְּרִית חֲדָשָׁה׃ 31 לֹא כַבְּרִית אֲשֶׁר כָּרַתִּי אֶת־אֲבוֹתָם בְּיוֹם הֶחֱזִיקִי בְיָדָם לְהוֹצִיאָם מֵאֶרֶץ מִצְרָיִם אֲשֶׁר־הֵמָּה הֵפֵרוּ אֶת־בְּרִיתִי וְאָנֹכִי בָּעַלְתִּי בָם נְאֻם־יְהוָה׃ 32 כִּי זֹאת הַבְּרִית אֲשֶׁר אֶכְרֹת אֶת־בֵּית יִשְׂרָאֵל אַחֲרֵי הַיָּמִים הָהֵם נְאֻם־יְהוָה נָתַתִּי אֶת־תּוֹרָתִי בְּקִרְבָּם וְעַל־לִבָּם אֶכְתְּבֶנָּה וְהָיִיתִי לָהֶם לֵאלֹהִים וְהֵמָּה יִהְיוּ־לִי לְעָם׃ 33 וְלֹא יְלַמְּדוּ עוֹד אִישׁ אֶת־רֵעֵהוּ וְאִישׁ אֶת־אָחִיו לֵאמֹר דְּעוּ אֶת־יְהוָה כִּי־כוּלָּם יֵדְעוּ אוֹתִי לְמִקְּטַנָּם וְעַד־גְּדוֹלָם נְאֻם־יְהוָה כִּי אֶסְלַח לַעֲוֹנָם וּלְחַטָּאתָם לֹא אֶזְכָּר־עוֹד׃ 34 כֹּה אָמַר יְהוָה נֹתֵן שֶׁמֶשׁ לְאוֹר יוֹמָם חֻקֹּת יָרֵחַ וְכוֹכָבִים לְאוֹר לָיְלָה רֹגַע הַיָּם וַיֶּהֱמוּ גַלָּיו יְהוָה צְבָאוֹת שְׁמוֹ׃ 35 אִם־יָמֻשׁוּ הַחֻקִּים הָאֵלֶּה מִלְּפָנַי נְאֻם־יְהוָה גַּם זֶרַע יִשְׂרָאֵל יִשְׁבְּתוּ מִהְיוֹת גּוֹי לְפָנַי כָּל־הַיָּמִים׃
JHWH podnosi, wywyższa / Jeremiasza 31:30-35
30 Oto idą dni mówi Pan — że zawrę z domem izraelskim i z domem judzkim nowe przymierze. 31 Nie takie przymierze, jakie zawarłem z ich ojcami w dniu, gdy ich ująłem za rękę, aby ich wyprowadzić z ziemi egipskiej, które to przymierze oni zerwali, chociaż Ja byłem ich Panem — mówi Pan — 32 Lecz takie przymierze zawrę z domem izraelskim po tych dniach, mówi Pan: Złożę mój zakon w ich wnętrzu i wypiszę go na ich sercu. Ja będę ich Bogiem, a oni będą moim ludem. 33 I już nie będą siebie nawzajem pouczać, mówiąc: Poznajcie Pana! Gdyż wszyscy oni znać mnie będą, od najmłodszego do najstarszego z nich — mówi Pan — Odpuszczę bowiem ich winę, a ich grzechu nigdy nie wspomnę. 34 Tak mówi Pan, który ustanowił słońce, by świeciło w dzień, który wyznaczył księżyc i gwiazdy, by świeciły w nocy, który wzburza morze tak, że szumią jego fale, Pan Zastępów jego imię: 35 Jeżeliby te prawa miały się zachwiać przede mną — mówi Pan — to i ród Izraela przestałby być ludem przede mną po wszystkie dni.
“1. W tym tkwi istota tego wszystkiego, o czym mówimy: mamy naprawdę takiego właśnie kohena gadola, jak opisaliśmy. I naprawdę zasiada On po prawicy Ha-G’dula w niebie.
2. Służy On tam w Miejscu Świętym, czyli w prawdziwym Namiocie Spotkania, wzniesionym nie przez ludzi, ale przez Adonai.
3. Bo każdego kohena gadola wyznacza się, aby składał zarówno dary, jak i ofiary; tak również i ten kohen gadol musi mieć coś, co może ofiarować.
4. Otóż jeśli byłby On na ziemi, wcale nie byłby kohenem, gdyż są już tu kohanim składający dary wymagane przez Torę.
5. Jednak służą oni tylko jako kopia i cień niebieskiego pierwowzoru; bo gdy Mosze miał wznieść Namiot, Bóg ostrzegł go: “Dopilnuj, żeby zrobić wszystko według wzoru, jaki ci pokazano na górze”.
6. Lecz teraz dzieło, które powierzono do wykonania Jeszui, znacznie przewyższa ich dzieło, tak jak lepsze jest przymierze, którego On jest pośrednikiem. Bo przymierze to zostało uczynione Torę na podstawie lepszych obietnic.
7. Zaiste, gdyby pierwsze przymierze nie dało podstaw do znajdowania wad, to nie byłoby potrzebne drugie przymierze.
8. Bo Bóg rzeczywiście znajduje wady u ludu, gdy mówi: “Spójrzcie! Nadchodzą dni – mówi Adonai – gdy ustanowię nad domem Izraela i nad domem J’hudy nowe przymierze.
9. Nie będzie ono jak to przymierze, które zawarłem z ich ojcami w dniu, gdy wziąłem ich za rękę i wyprowadziłem z ziemi egipskiej; gdyż oni ze swej strony nie pozostali wierni memu przymierzu; toteż ja ze swej strony przestałem się o nich troszczyć – mówi Adonai.
10. Bo takie oto przymierze zawrę z domem Isra’ela po tych dniach – mówi Adonai. – Włożę moja Torę w ich umysły i wypiszę ją na ich sercach; ja będę ich Bogiem, a oni będą moim ludem.
11. Żaden z nich nie będzie pouczał współobywatela ani brata swego, mówiąc: “Poznaj Adonai!”. Bo wszyscy znać mnie będą, od najmniejszego z nich do największego,
12. gdyż okażę miłosierdzie ich niegodziwości, a o ich grzechach nie będę już pamiętał”.
13. Używszy określenia “nowe”, uczynił pierwsze przymierze “starym”, a coś, co robi się stare, co podlega procesowi starzenia się, zmierza ku całkowitemu zanikowi.”
List do Hebrajczyków 8:1-13 [KŻNT]
Iz 42:1 Oto sługa mój, spolegać będę na nim, wybrany mój, którego sobie upodobała dusza moja. Dam mu ducha swego, on sąd narodom wyda.
Iz 42:2 Nie będzie wołał, ani się będzie wywyższał, ani będzie słyszany na ulicy głos jego.
Iz 42:3 Trzciny nadłamanej nie dołamie, a lnu kurzącego się nie dogasi; ale sąd wyda według prawdy.
Iz 42:4 Nie zamroczy się, ani ustanie, dokąd nie wykona sądu na ziemi, a nauki jego wyspy oczekiwać będą.
Iz 42:5 Tak mówi Bóg, JHWH, który stworzył niebiosa i rozpostarł je; który rozszerzył ziemię, i co się rodzi z niéj; który daje tchnienie ludowi mieszkającemu na niej, a ducha tym, co chodzą po niej.
Iz 42:6 Ja JHWH wezwałem cię w sprawiedliwości, i ująłem cię za rękę twą; przetoż strzedz cię będę, i dam cię za przymierze ludowi, i za światłość narodom. [BG]
Ps 2:1 Przeczże się poganie buntują, a narody przemyślają próżne rzeczy?
Ps 2:2 Schodzą się królowie ziemscy, a książęta radzą społem przeciwko JHWH, i przeciw pomazańcowi jego, mówiąc:
Ps 2:3 Potargajmy związki ich, a odrzućmy od siebie powrozy ich.
Ps 2:4 Ale ten, który mieszka w niebie, śmieje się; Pan szydzi z nich.
Ps 2:5 Tedy będzie mówił do nich w popędliwości swojej, a w gniewie swoim przestraszy ich,
Ps 2:6 Mówiąc: Jamci postanowił króla mojego nad Syonem, górą świętą moją.
Ps 2:7 Opowiem ten dekret: JHWH rzekł do mnie: Syn mój jesteś ty, Jam ciebie dziś spłodził.
Ps 2:8 Żądaj odemnie, a dam ci narody dziedzictwo twoje; a osiadłość twoję, granice ziemi.
Ps 2:9 Potrzesz ich laską żelazną, a jako naczynie zduńskie pokruszysz ich.
Ps 2:10 Terazże tedy zrozumiejcie, królowie, nauczcie się sędziowie ziemi!
Ps 2:11 Służcie JHWH w bojaźni, a rozradujcie się ze drżeniem.
Ps 2:12 Pocałujcie syna, by się snać nie rozgniewał, i zginęlibyście w drodze, gdyby się najmniej zapaliła popędliwość jego. Błogosławieni wszyscy, którzy w nim ufają. [BG]
