Czy ELOHIM to trójca?

Słowo ELOHIM, oznaczające Boga-Stwórcę, w tekście biblijnym występuje najczęściej w liczbie mnogiej. Jednak ELOHIM oznacza jednego Boga, gdyż jest używany wraz z czasownikami liczby pojedynczej. Forma mnoga podnosi rangę tego słowa do majestatu władzy królewskiej, znanej z historii, pod tytularną postacią władców ludzkich, np.: „My Jan Sobieski, król Polski… etc…”.
W pewnych językach, jak choćby rosyjskim taka tytularna forma mnoga, w odniesieniu do jednej osoby, funkcjonuje nie tylko w sferach królewskich. Żydzi czyli ludzie najbliżsi językowi hebrajskiemu zawsze wierzyli w jednego Boga, a nie, na przykład, w Trójcę. I tak też czynią do dzisiaj. W ten sposób wyrażają się współcześnie, w codziennym życiu i modlitwach.
Dla mnie osobiście, słowo ELOHIM jest jakby połączeniem dwóch słów: EL (Bóg) z ה, będącą najważniejszą literką imienia Bożego JHWH. Formę mnogą w języku hebrajskim, w rodzaju męskim, tworzymy przez dodanie końcówki ימ -IM. Normalnie mielibyśmy, więc ELIM. Jednak, w przypadku określenia Stwórcy zachodzi coś nietypowego: dodatkowa literka ה – H w środku. Wskazuje ona wyraźnie, że ów wyraz nie dotyczy jakiegoś tam boga, lecz Boga o imieniu JHWH.
אלהים: אל — ה — ים
ELOHIM : EL — H — IM
Religijni Żydzi przywiązują do literki ה – H największe znaczenie, uważając, iż uduchawia. Abram został przemianowany na AbraHam, a Saraj na SaraH – oznacza to przemianę w człowieka uduchowionego. Samo słowo אשה – iszaH (kobieta), jak też większość wyrazów rodzaju żeńskiego, zawiera na końcu literkę ה – H. Stąd Żydzi uważają, iż kobieta nie musi modlić się w synagodze, gdyż z natury jest uduchowiona.
Słowo EL oznaczać może dowolnego boga — ELOHIM, zaś, dla każdego Żyda oznacza tylko jedno: Stwórcę, Boga, który wywiódł Izraelitów z Egiptu – żadnego innego. Słowo to ma tak wielką rangę, iż stanowi niejednokrotnie synonim właściwego imienia Bożego JHWH (Żydzi, bowiem, zabobonnie boją się wymawiać tetragram JHWH, choć doskonale znają jego wymowę, gdyż to, co dla Polaków jest jakimiś tam niezrozumiałymi szlaczkami, dla nich jest normalnymi literami: יהוה – JHWH)
W związku z powyższymi wywodami, pragnę zwrócić jeszcze uwagę na to, że w każdym języku istnieją wyrazy, wymawiane wyłącznie w liczbie mnogiej, a nikogo to nie razi (np. spodnie, drzwi…). Nie ma, więc, u Żydów problemu z ‘mnogim’ słowem ELOHIM, które wyraźnie wskazuje na jednego (i to w dodatku na bardzo konkretnego) Boga.
Niech nie szokuje nikogo przyjęta przeze mnie zasada tłumaczenia dosłownego, słowo w słowo. Czynię to, bowiem, li tylko dla ciekawości i poznania języka hebrajskiego.
Na szczęście język polski jest językiem bardzo elastycznym i umożliwia oddanie prawie dosłownie każdego obcego języka w tłumaczeniu. Taka słowo w słowo translacja bywa czasami dziwna w brzmieniu, ale dla każdego Polaka jest zawsze zrozumiała. Dla mnie osobiście przypomina ona niejednokrotnie mowę staropolską i jej formy gramatyczne, dzisiaj brzmiące już archaicznie.
Swoim tłumaczeniem nie mam zamiaru wprowadzać nowego rozumienia Słowa Bożego. Traktujcie je, więc, jako ciekawostkę, szczególnie cenną dla ludzi dociekliwych, chcących słowo w słowo zobaczyć, jak wygląda oryginał.
Ważnym, natomiast, powinno być zwrócenie w moim tutaj opracowaniu na Imię Boże, zapisane tetragramem JHWH, zgodne z oryginalnym tekstem hebrajskim, a wyrugowane z większości przekładu Biblii na języki narodowe.